Bueno este ano o día das Letras Galegas está adicado a esta muller: Xela Arias, que como Manuel Antonio do que falabamos onte, tiveron unha vida breve, mais deulles tempo a deixarnos para sempre a súa obra.
Comparto este poema:«I. MONÓLOGO ADICTOIgnoro que lugar é este onde me atopocos meus ósos e os silencios das palabras.Detesto esa voz que vén tan altacoa que persegues da miña morte detalles.Só teño para ti xestos primarios.Despedazada,outros xa van gastados.Un día tiven desexos e cumprínos,na roda da fortuna xoguei con talla,Se xa só teño necesidades, ¿ que dis tientre esas frases? É doutro de quen falas»
Martina Carracedo
14/05/2021